Inmiddels ben ik terug in Nederland na drie weken hard getraind te hebben in zuid Afrika. We waren met een grote selectie afgereisd naar het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch om hier in de warmte te kunnen trainen voor het aankomende indoor seizoen.
Op nieuwjaarsdag had ik onder het genot van wat overgebleven oliebollen mijn koffer gepakt want in de ochtend van twee januari vlogen we vanaf Schiphol naar Kaapstad. Nog voor vertrek had ik al lichte stress omdat mijn koffer iets te zwaar was en daardoor niet mocht worden ingecheckt. Er ontstond inmiddels een rij van chagrijnige mensen achter mij omdat ik de boel ophield. Uiteindelijk mocht mijn koffer, na wat shampoo en zonnebrand lichter, toch het vliegtuig in.
Na een vlucht van bijna 11uur kwamen we met een groep van ongeveer 35 atleten, coaches en fysio's aan bij ons appartementen complex in het centrum van Stellenbosch. Het was vanuit daar vijf minuten fietsen naar de baan en twee minuten wandelen van de supermarkt. Stellenbosch is geen grote stad maar een gezellig dorpje met veel lunch tentjes en terrasjes. Ik was nog nooit eerder in zuid Afrika geweest en mijn eerste indruk was dan ook: "wat is het hier gezellig". Ook de natuur is echt geweldig! Een berg landschap met veel wijngaarden en wilde beesten zoals bavianen en roofvogels.
De eerste week begonnen we met een rustige training omdat we een lange vlucht hadden gehad. We trainde de eerste week elke dag, alleen soms moest de training iets worden aangepast vanwege de warmte. Je had nog niet ingelopen of het zweet stond al op je voorhoofd. Net als in Nederland hadden we loop training, kracht training en eens in de week een alternatieve training. In Nederland bestond de alternatieve training vaak uit fietsen, maar op stage staat er dan een pool training op de planning. Met het warme weer is het niet verkeerd om dan een halfuurtje in het zwembad actief te zijn. Na elke baan training moesten we ook altijd even 10minuten afkoelen in het water met onze benen.
In de tweede trainingsweek stond bij mij de snelheid centraal. Dit betekende een paar keer uit startblok starten en tests waarbij de 30meter vliegend tijd werd gemeten. Sinds een paar maanden ben ik me vooral gaan focussen op de 400m en dat houdt in meer lange tempo's dan het echte korte sprinten. Vorig jaar deed ik vooral 100m en 200m maar door een mooi seizoen met EK en Olympische spelen in het 4x400m team ben ik toch wel de switch gaan maken. In de derde week liep ik dan ook harde tempo's zoals 300m hard op spikes. Na elk loopje strompelde ik met m’n verzuurde benen naar een koud schaduw plekje om daar verder bij te komen. We moesten zorgen voor voldoende water tijdens de training want water uit de kraan drinken kan helaas niet in zuid Afrika.
Naast veel trainen en water drinken heb ik ook nog wat van het land zelf gezien. Op onze rustdag in de tweede week ben ik met een klein groepje atleten ‘s ochtends vroeg om half 7 op safari gegaan. Na een uurtje rijden vanaf ons appartement kwam je terecht in de middle of nowhere. Overal om ons heen zag je natuur en een gebouwtje wat de receptie van de safari bleek te zijn. We gingen in een open jeep het park in en kregen het bevel om absoluut niet de jeep te verlaten want dan konden de leeuwen ons als prooi zien. Ja de leeuwen.... Toen ik dat hoorde snapte ik waarom ik aan het begin van de safari een document moest ondertekenen waarin stond dat ik me bewust was van de levensgevaarlijke situaties waarin in me kon bevinden. Gelukkig viel er niemand uit de jeep en hebben we een onvergetelijke safari gehad waarin we dichtbij olifanten waren, oog in oog stonden met leeuwen en bijna wilde zebra's konden aaien.
Al met al heb ik zeer goede trainingen kunnen draaien in zuid Afrika en is mijn lichaam helemaal fit voor het indoor seizoen. Ik ben blij dat ik nog een uitstapje naar de safari heb kunnen maken en dat we de vrijheid hadden om na de trainingen het stadje in te gaan voor een lekkere cappuccino. Hopelijk komen er nog meer mooie en goede trainingsstages aan in 2017!
Liefs, Eva