Hallo Climax leden,
Deze keer mag ik een stukje schrijven voor de nieuwsbrief van juli. Sommige zullen mij al een tijdje niet gezien hebben bij Climax of op Nederlandse wedstrijden, maar na een teleurstellend seizoen in 2018 door een enkel blessure, ben ik dit seizoen weer met plezier begonnen.
Ik heb sinds april een nieuwe trainer omdat er op Papendal wat veranderingen zijn door gevoerd. Eerst trainde ik bij Bart Bennema met oa Dafne en Churandy, maar in deze groep zaten niet alleen 100m, 200m en 400m atleten maar ook nog meerkampers en hordelopers. De groep was erg groot en mede daarom is er besloten een speciale 400m coach aan te nemen die de 400m en 400mh lopers zou gaan trainen. Eerst vond ik dit maar niets omdat ik de groep waar ik in zat erg leuk vond en omdat het juist goed is om met mensen van andere disciplines samen te trainen, dacht ik. Dus eigenlijk verliet ik met tegenzin de groep om naar een nieuwe coach te gaan die speciaal uit Zwitserland zou komen om ons te trainen. Ik hoor jullie denken; het mooie Zwitserland verlaten om training te gaan geven op Papendal?! De coach was de Zwitserse bondscoach van de sprint onderdelen in heel Zwitserland. Hij is in April naar Nederland gekomen en nam drie van zijn huidige Zwitserse atleten mee, waaronder Europees kampioene 400m en 400mh Lea Sprunger.
Na de eerste training met mijn nieuwe coach en nieuwe groep dacht ik; Wauw, wat een mooie nieuwe stap! De coach (Laurent) doet zoveel leuke en nieuwe dingen in de trainingen en het klinkt gek, maar ik vind de 400m nu weer echt leuk. Na mijn blessure was ik een klein beetje het plezier verloren maar dit heb ik de laatste weken weer terug gevonden. In de trainingen moeten we ineens touwtje springen, 100m lang loopsprongen maken en we nemen twee keer per week standaard een ijsbad (dat is nog altijd even wennen). Nu ik samen train met alleen 400m atleten kan Laurent zijn aandacht goed verdelen en heb je altijd iemand om samen mee te lopen. En als je dan samen zware tempo’s moet lopen, is er ook altijd iemand die samen met je pijn lijdt op de baan na afloop.
Het is nog wel even wennen dat er nu in de groep zes verschillende talen worden gesproken! Ik communiceer in Engels met Laurent maar de drie atleten die hij uit Zwitserland heeft mee genomen komen alle drie uit een ander gedeelte. Zo praat hij met Lea Frans, en met de andere twee Italiaans of Zwitserduits. Lie- Marvin en Terrence komen oorspronkelijk uit Curaçao dus die praten onderling Papiaments en ik praat dan weer Nederlands met hun. Snappen jullie het nog? Het is in ieder geval erg gezellig in de groep. Dit seizoen heb ik nu vier wedstrijden gelopen en elke race ging een stukje harder. Omdat Laurent uit Zwitserland komt loop ik ook nog vier wedstrijden daar. Het doel van dit seizoen is deel uitmaken van het 4x400m team dat naar het WK in Doha gaat. Dit WK is pas eind september omdat het in juli en augustus te warm is in Doha. Klein detail, in september kan het nog steeds 40 graden worden en daarom start de marathon om 12u nachts.
Liefs,
Eva